სუნამოს მდგრადობა: ემოციები თუ სავალდებულო მოთხოვნა?

ხშირად სუნამოს შერჩევისას მომხმარებლები პირველ რიგში სვამენ კითხვას: “რამდენად მდგრადია?” მაგრამ სიმართლე ის არის, რომ მუდმივად ძლიერი არომატი ხშირად მოუხერხებელია. ჩვენი ტვინი ვერ ახერხებს ერთი და იმავე სურნელის სრულფასოვან აღქმას მთელი დღის განმავლობაში — ან აღარ ვგრძნობთ სურნელს, ან ვიღლებით მისგან.

გარდა ამისა, მრავალსაათიანი სუნამო გვეზღუდავს დღის განწყობის ცვლილებისას ახალი არომატით ტკბობის შესაძლებლობას. ძლიერი სუნამო კიდევ ერთ რისკს ქმნის — შეიძლება შემაწუხებელი გახდეს ირგვლივ მყოფთათვის, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ადამიანი თვითონ ვეღარ აღიქვამს საკუთარ სურნელს და ზედმეტად “განაახლებს” მას. სტაბილური, მძაფრი სუნამო უმეტესად მძიმე კომპოზიციებს უკავშირდება, რაც ყველასთვის კომფორტული არაა ყოველდღიურობაში ან ოფისში.

და ბოლოს, დღის ბოლოს, როცა სხეულის ბუნებრივი სუნი იცვლება, ინტენსიური პარფიუმი შეიძლება კიდევ უფრო მეტად უწყობდეს ხელს არასასურველ სუნებს.

სუნამოს მდგრადობა: ემოციები თუ სავალდებულო მოთხოვნა?

პარფიუმერია — ეს არის მომენტი, და არა მარათონი. სუნამო არ არის ვალდებული, 2 დღე დარჩეს კანზე, რათა თავისი მნიშვნელობა და ღირებულება დაამტკიცოს. ხშირად სწორედ უმოკლესი სიცოცხლის მქონე არომატები იწვევენ ყველაზე დიდ ემოციებს — ტკბილ მოგონებებს, ხანმოკლე აღტაცებას, ცვალებად განწყობას.
ჩვენი სხეული და განწყობა იცვლება დღის განმავლობაში. სურნელიც უნდა ემთხვეოდეს ამ ცვალებადობას: დილის სინაზე, შუადღის დინამიკა, საღამოს საიდუმლოება. მუდმივად ერთსა და იმავე ძლიერ სურნელში ჩარჩენა სულიერი თავისუფლების შეზღუდვას ჰგავს.

განსაკუთრებით დღეს, როდესაც ნაზი, ინტიმური არომატები სულ უფრო მეტ ღირებულებას იძენენ, პარფიუმერები ხაზგასმით გვირჩევენ: სუნამოს არ სჭირდება “მარადიულობა” — მას სჭირდება მომენტი, რომელშიც ის გახდება შენი განწყობის უხილავი მუსიკა.

მთავარი დასკვნა:

სუნამოს მთავარი ღირებულება არ არის მხოლოდ მისი გამძლეობა — არამედ ემოცია, კომფორტი და ჰარმონია, რომელსაც ის გაძლევს შენთან და შენს გარემოცვასთან ერთად.
მე მსურს გავავალო პარალელი მუსიკასთან: დარწმუნებული ვარ, როგორც მე, ასევე თქვენც გაქვთ მუსიკალურ კოლექციაში გამორჩეული სიმღერები. ბევრჯერ მქონია შემთხვევა, როცა რომელიღაც სიმღერა განსაკუთრებით მომეწონა და რამდნჯერმე ზედიზედ ვუსმენდი.

ასევე, თავად სიმღერაში იყო განსაკუთრებული მომენტი, მაგალითად სოლო გიტარის საოცარი პასაჟი, რომელსაც რამდენჯერმე ვუსმენდი. თუმცა, შევამჩნიე, რომ რაღაც მომენტში უკვე მბეზრდებოდა მათი მოსმენა. ჩვენ ასე ვართ შექმნილი – გვიყვარს მრავალფეროვნება.
ასეა სუნამოსთან მიმართებაშიც. ჩვენ სიგიჟემდე გვიყვარდება ესა თუ ის სუნამო. მოგვწონს მასში გარკვეული ნოტები; გვსურს კვლავ და კვლავ დაუღალავად ვიყნოსოთ ეს ფანტასტიური სურნელი. მაგრამ, ამასაც აქვს თავისი საზღვარი.

რატომ ვითხოვთ სუნამოსგან რვასაათიან მდგრადობას? ცხოვრებაც ხომ სულ იცვლება — დილას ერთი ხარ, საღამოს — სულ სხვა. სუნამოც ასეა — უნდა გაძლევდეს შანსს, რომ დღის განმავლობაში სხვა ემოციებზე გადახვიდე: სამსახურში — მსუბუქი, სახლში — თბილი, საღამოს შეხვედრაზე — მგრძნობიარე.

დაჟინებით სულ გვერდში მყოფი არომატი შეიძლება გახდეს დამღლელი. ზოგჯერ სჯობს, სურნელმა ნაზად გაგვაცილოს და მოგვიტოვოს სურვილი — კვლავ დავუბრუნდეთ. საუკეთესო პარფიუმერები ამბობენ: “არ არის აუცილებელი, რომ შენი არომატი იყოს უკვდავი. მთავარია, იყოს შენი.”